Fobie.

Saori

Macie jakieś..?
Pewna dziewczyna na innym forum wypowiadała się na temat... tęczofobii - na widok tęczy wariuje, mdleje, wbija sobie paznokcie w skórę, aż tworzą jej się rany...
Albo dziewczyna, która boi sie guzików - pościel zmienia w rękawiczkach, nie daje chłopakowi założyć koszuli na guziki... lol

Slyszałam też o fobii skierowanej do ogórków kiszonych, balonów..

Moja wspólokatorka boi się np., że gdy otworzy drzwi windy, zobaczy w nich wisielca albo mordercę..
To takie głupie fobie, a jednak częśto niezrozumiane przez innych - a przecież Ci ludzie naprawdę cierpią..

Ja boję się wielu rzeczy, ale umiem z tym walczyć.
Np. mam arachnofobię - nienawidzę wszelkich pająków (po mamusi

) oraz owadów, małych żyjątek, chrabąszczy, komarzysk, aaaaa - nawet jak piszę te wyrazy, to aż mnie dreszcze biorą

Gdy byłam na pielgrzymce, robaki towarzyszyły nam dosłownie wszędzie... W namiotach, na postojach... I wiecie co? Najpierw przed nimi zwiewałam, a po paru dniach tak się uodporniłam, że bez słowa, jak najszybciej, ale za to spokojnie je zrzucałam/wywalałam/strząchałam...

Podobnie z windami, samolotami - nienawidzę ciasnych pomieszczeń

Do wind musiałam się siłą rzeczy przyzwyczaić, ponieważ rok mieszkałam na 4 piętrze (a jestem zbyt leniwa, by na takie 4 pięterko na nóżkach wbiegać lol

), a teraz, w nowym mieszksniu które wynajmuję - na 10 - siłą rzeczy - pomykam windą.

Za to samoloty... Po prostu mnie przerażają... Gdy do takiego wejdę, zaraz wyobrażam sobie, że coś złego sie stanie - mrozi mnie, gdy wiem, że jestem zamknięta w tym dużym pudle, które leci w powietrzu - mam wrażenie, że zaraz zginę; bo samolot spadnie do morza, albo inną nieznaną czeluść... że zaraz wpadnie jakiś zamachowiec z bombą... Że okna w cudowny sposób się otworzą i ciśnienie wszystkich zabije... no masakra...

Nienawidzę samolotów.... Confused

Mogłabym to podciągnąc pod klaustrofobię, ale nie jest to klaustrofobia w 100% - bo np gdy jestem w pokoju, gdy śpię, to drzwi zawsze muszą być zamknięte... Dziwne, nie?

Mam jeszcze fobię związaną z dużymi psami - nabyta w skutek traumatycznych przeżyć - 4 lata temu zaatakował mnie późnym wieczorem na chodniku wielki pies - wyskoczył znienacka prosto na mnie i zaczął przeraźliwie warczeć, szczekać... Na szczęście nic mi się nie stało, bo zachowałam spokój i na miękkich nogach powoli przeszłam na drugą stronę... Niestety od tamtego czasu, ilekroć idę chodnikiem i widzę na nim dużego psa, robi mi się gorąco, serce staje w gardle, a ja automatycznie przechodzę na drugą stronę/skręcam (nawet gdy pies jest daleko i musiałabym dużo okrążać).

Kolejną moją fobią jest ogień. Nie umiem zapalać zapałek. Panicznie się tego boję. Pamiętam, jak byłam mała, stałam przy grobach na cmentarzu i chciałam zapalić zapałką znicz... Gdy tarłam jej główką o pudełko, nie zapalił sie jedynie jej czubek, a cała zapałka Exclamation

Sparzyłam sobie palce i od tamtej pory mam traumę jakąś... Jakiś rok, dwa lata temu upiłam się i pamiętam, ze po pijaku mój ex nauczył mnie zapalać zapalniczke - uff ciesze się, ze choc to od biedy umiem zrobić - bo dotąd nawet świecę sama się bałam zapalić... Jedyny typ zapalniczki jaki (od biedy) zapalę to ten z przyciskiem - tej z pokrętłem nie zapalę za nic w świecie! Przynaję jednak, że i tak wiele muszę w sobie zebrać, by wziąć i zapalić coś tą zapalniczką.

Boję się jeszcze burzy - gdy nadejdzie, po prostu wariuję

Latam po domu i w pierwszej kolejności zamykam wszystkie możliwe okna, wyłaczam wszelkie urządzenia elektroniczne, typu komputer, telewizor, radio, komórki nawet. Nie odbiorę w tym czasie telefonu... Pamiętam, że gdy byłam mała, na czas burzy chowałam się pod kołdrą od stóp po czubek głowy

Moze ma to zwiazek z tym, że kiedyś do mojego mieszkania wpadł piorun kulisty i gdyby nie refleks mojej mamy i jej szybkie wyjscie z pokoju... nie będę nawet kończyć

Za to spalił nam telewizor i linię telefoniczną.

A właśnie Mr. Green

Boję się też... Telefonów Mr. Green

Tzn. odbierania telefonów. Ci co mnie znają, mogą skojarzyć, że gdy kogoś nie znam/nigdy nie rozmawiałam z nim przez telefon, to wiele czasu musi minąć, bym sie przemogła i np.pogadała z tym kimś przez telefon... Teraz jest juz lepiej, odbieram dużo telefonów (zawsze jestem wtedy z siebie taka dumna! Lol 5

), ale kiedyś... Zawsze się denerwuję gdy dzwonię do kogoś po raz pierwszy, choć przecież języka w gębie mi nie brakuje i okropna ze mnie gaduła... Nienawidzę gdy dzwonią do mnie obce numery, przeraża mnie myśl o ich odebraniu... Często długo wpatruję się w wyświetlacz, nim taki numer odbiorę... I tak dobrze że odbieram, kiedyś nie odbierałam wcale! W domu, gdy jestem sama i dzwoni telefon stacjonarny, prawie nigdy nie odbieram.. Gdy jest ktoś obok mnie, czekam aż on odbierze... Odbieram tylko wtedy, gdy mnie o to poproszą...
To głupie, nie wiem skąd sie to bierze.. Nie miałam nawet dotąd pojęcia, że jest w tym coś niewłasciwego.. dopóki nie trafiłam na temat o fobiach i pzreczytałam o dziewczynie, któa miała podobny problem - pisała, że wzieło się to stąd, gdy kiedyś zadzwonił do niej jakiś zboczeniec i zaczął opowiadać, co by to jej nie zrobił... Ja miałam podobnie - gdy byłam mała, pamiętam to dokładnie... Zadzwonił telefon. Byłam w domu sama z moją cioteczną siostrą. Odebrałam go, a po drugiej stronie odezwał się jakiś typ... Byłam mała, więc samiast odłożyć telefon, wdłam się w dyskusje.. Zadawał mi obleśne pytania i opowiadał okropne rzeczy... W końcu, w panice odłożyłam telefon... Siostra zapytała: kto to był? A ja odparłam, że pomyłka. Strasznie się trząsłam i nie mogłam dojść do siebie...

I jeszcze 1 fobia jaką sobie przypominam to strach przed ciężarówkami - strasznie boję się ciężarówek - one są takie ogromne

Gdy jakaś koło mnie przejeżdża, mam wrażenie że nagle przechyli się i mnie zgniecie.. Shocked

A - i strach przed latającymi ptakami - gdy jakieś nade mna latają, krzyczę, biegnę, zasłaniam rękoma, by jak najszybciej się od nich uwolonić, bo boję się, że na mnie... no wiecie - narobią Mr. Green

I krwi się boję, zastrzyków - ajjjjjj, sam widok sprawia, że robi mi się słabo i widzę mroczki przed oczami...

Muszę też przezwyciężyć moja autofobię.. Cholernie ciężko było mi się zabrać do zdawania praktycznej części prawka (odwlekałam jak mogłam, rok, aż mama mnie zmusiła...), zrobiłam je rok temu.. i do tej pory nie wsiadłam w samochód..

Strasznie boję sie wypadku, śmierci, mam wrażenie, ze jak wsiąde, to już nie wrócę z tego auta..

Ale wiem, że muszę te mysli przezwycieżyć, chcę jeździć

Cholernie też boję się duchów, opowieści o duchach, zjawach, wywoływania duchów... Tych wszystkich programów typu: "Nie do wiary" - gdy widzę to w tv, migiem przełączam kanał, aaaa!

I klaunów nienawidzę

Kiedyś jak byłam mała, jeden podszedł do mnie... Przerażenie biło z mojej twarzy, na co on uśmiechając sie wrednie odparł: nie bój się, masz tu kółko i rzuć mi na szyję.. I przy wszystkich ludziach, drżącymi rękoma, musiałam rzucić mu te kółko na szyję... nie trafiłam oczywiście, a on to jakoś skomentował, aaaa to było straszne. lol

Oj dużo mam tych fobi, dużo...
Zastanawiam się, skąd bierze sie większosć..?
Chybajest to efekt warunkowania klasycznego, instrumentalnego, wyuczonych reakcji na dany bodziec) Podobno fobie można skutecznie wyleczyć poprzez hipnozę...

Jak jest z Waszymi fobiami? Macie jakieś?
Przeszkadzają Wam w życiu czy umiecie je usidlić?
Słyszałam też o warzywofobii - to musi być cieżkie..

Ja, jak widać, umiem ze swoimi walczyć i je pokonywać, z czego sie bardzo cieszę

Pomimo, ze się czegoś boję, w sytuacji konfrontacji umiem wyjść zwycięsko^^ Ufff, dobrze, bo by mnie ludzie za wariatkę chyba wzięli...

hihi, po tym wszystkim co to o sobie naspowiadałam czuję się z deczka nienormalna....

Moony

1) burza - nie zdawałam sobie sprawy z tego jak bardzo boję się burzy do wakacji tamtego roku. kiedy z rodzinką wchodziłam na Bukową górę, złapał nas 'mały deszczyk z piorunami'. zaczęłam płakać, wrzeszczeć, chciałam wracać, wpadłam w panikę. w te wakacje, kiedy tylko zbierało się na deszcz nigdzie mnie nie zabierali...
2)ogień - nie potrafię zapalić kuchenki gazowej tym pstrykaczem, w domu mam taki przycisk, ale np. u mojego dziadka już nie potrafię...
3)straszne filmy - nigdy nie oglądam ich sama, a kiedy już oglądam w jakiejś grupie to cały czas pytam się co się właśnie dzieje i czy 'już mu ucięło tą głowę', bo zasłaniam oczy...
4) dużych powierzchni wodnych - czuję, że się topię, wystarczy, że spojrzę...
5)psów - od dziecka, kiedy szłam do szkoły zawsze musiałam przechodzić koło ogrodzenia gdzie biegały 3 psy. nie były duże, ale wystarczyło, że szczekały...

Saori

Moony, jak się cieszę, że nie jestem sama Smile

A umiesz z tym walczyć? Tj. np kiedy wiesz, ze musisz coś zapalić, to zapalisz? Bo ja np jedynie zapalniczką z przyciskiem..
Ale (nie zaczyna się zdania od ale

) gdybym została np. sama z zapałkami tylko, to w życiu siłą nikt by mnie nie zmusił Mr. Green

malinchen

Zdecydowanie najgorsze są zastrzyki, igły, krew... Tzn. sama krew nie jest taka zla. Ale jak czuje, że ktoś robi mi zastrzyk albo ma zamiar pobrać krew... Kiedyś kręciło mi sie tylko w głowie. Teraz mdleję. I to wcale nie jest przyjemne... cry

Podobno podczas ciąży pobiera się krew często, chyba nie chcę mieć dzieci. Rolling Eyes

Klaunów boję się po przeczytaniu książki Stephena Kinga "To" - kto czytał to wie o co chodzi. Czasami jak stoję na przystanku wieczorem przy parku to mam wrażenie, że zaraz z krzaków wyjdzie klaun. Rolling Eyes

co do samolotów, to okaże się za dwa dni czy się boję... Rolling Eyes

Moony

nigdy w życiu nie zapalę zapałki.
kiedyś też myślałam, że boję się krwi, ale kiedy przyszło co do czego (tzn. kiedy mialam wypadek i przesiąkło mi 6 bandaży) wszyscy panikowali, ale mnie to nawet bardzo nie ruszało

Klauny... Malinko, oglądałaś może kiedyś 'Pogodę na miłość ' ??

Gość

"Pogodę na miłość" ? Nie kojarzę w tym momencie... a to jakiś nowy hit?

Natascha

Boję się jak widzę krew i jakieś rany u innych osób. od razu zaczyna mnie boleć ta część ciała

ale u mnie samej jakoś mnie to nie rusza.
zastrzyków nie lubię. wind też nie za bardzo, ale jakoś przeżyję.
zapałki też nigdy w życiu nie zapalę, zapalniczką posługuję się jedynie z tym przyciskiem.

i boję się też dziwnych typów jak jest ciemno, szcz. niedaleko krzaków. i żuli a pustych autobusach oraz na starym mieście.

malinchen

Natascha

mówiąc żule miałam też na myśli podchmielonych dresów. najgorzej, jak jakiś się doczepi. brr.

malinchen

Prodidżi

Ja mam dużo fobii, ale jedna u mnie przeważa - boję się ludzi. To się podobno nazywa nieśmiałość czy jakoś tak. Ale panicznie boję się do kogoś odezwać, nie tylko osób, które nie znam, ale też do znajomych. Nigdy pierwsza tego nie robię.
Ot i tyle ; )

Natascha

Saori

"Pogoda na miłosć" ? Ja to kiedyś oglądałam.. dla boskiego Chada Murray'a.. Cool

Podobało mi się nawet, pamiętam

I super ścieżka dźwiękowa

)

Hah, a ja właśnie jakaś dziwna jestem, bo się tych drechów nie boję.. Znajomi zawsze się dziwią, bo jak w Płocku jestem gdzieś na mieście w nocy i nie chce mi się już z nimi być, to mówię zawsze że się przejdę do domu.. ( mam około pół godziny drogi) - a oni: "No co Ty, tak pozno, nie puscimy Cię, ble ble" a ja sobie nic z tego nie robię i wracam sama lol

jakoś wychodze z założenia, że co ma być, to będzie

Ale nie jest to dobre założenie

Moony